كعبه ي أمال


مرغ دلم سوی حرم پر کشد
باده ی ناب تورا سر کشد
قبله ی چشمان من سوی توست
عاشق آن قصه ی آهوی توست
کاش مرا چون آهو لایق کنی
برتن من عطر شقایق کنی
اين دل من تا به کجا میرود
از حرمت کرببلا می رود
عالمي در هاله ي تو گم شود
مست زنورت حرم و قم شود
كاش مرالحظه اي دعوت كني
خواسته ي دل را اجابت كني
اي كه غريبي غريب دست گیر
دست گدای خودت دست گیر
شد حرمت کعبه ی آمال ما
یک نظری کن بر احوال ما
ازقدمت شدخراسان بهشت
ازبرمانامه ی امان نوشت
مفتخریم بارگهت مال ماست
ذکررضا زمزمه ی سال ماست