بغض امانم گرفت شدقلمم بی هتر
نیست غزل بهر توشد هنرم بی هنر
گشته وفات توای خواهر هشتم امام
در ورقم شعر نیست شد ورقم بی هنر
درحرمت نیستم تا که ببوسم ضریح
من نشدم معتکف این قدمم بی هنر
فاصله دارم زتوامادلم پیش توست
گرنپذیری دلم این دلم بی هنر
همچوکبوتر شوم پر بزنم تا حرم
گرشکندبال من بال و پرم بی هنر
/**/
هرکجاهستم ولی/ازدورسلامت می کنم
گربگیری دست من/نذری برایت می کنم
مانداریم تحفه ای بانو/ که تقدیمت کنیم
هرچه هست درتوشه ام/ باجان فدایت می کنم
حرم تو فاطمه / حج فقیران چون رضا
من توراهمچون رضا/ هردم صدایت می کنم
ماهمه گم کرده راهیمو/ نداریم چاره ای
توبخوان گمگشته ات /خودراغلامت می کنم
/**/
/**/
/**/
حرمت كعبه ي دلهاست بانو
به طواف كعبه ي خود مرا دعوت كن
هوس ديدن أن صحن و ضريحت دارم
به تماشاي ضريحت مرا دعوت كن
لب ما تشنه ي يك جرعه ي اب حرمت
بهر نوشيدن ابي مرا دعوت كن
در خيالم بزنم بوسه به بارگاه تو
بهر بوسه به ضریحت مرا دعوت كن
ز ره دور سلامي به تو گويم بانو
به جواب سلامي مرا دعوت كن
/**/
بوی رضا از تو حرمت میاد
یه خسته دل واسه کرمت میاد
دستهای زاترهارو خالی نذار
زائر تو با عشق حرمت میاد
تو میدونی که شاه توس غریبه
زائرای غریب رو دست میگیره
اومده ایم غریب و خسته سویت
خواهرشم غریب رو دست میگیره؟
جون رضا حاجتا رو روا کن
درد همه زائرهارو رو دوا کن
نذار کسی با دست خالی بره
واسه همه خوبی هارو سوا کن